ارزیابی عملکرد ان- استیل سیستئین با برخی فاکتور های کبدی و کلیوی موجود در پلاسما در مسمومیت با استامینوفن

زمینه: مسمومیت با استامینوفن هر ساله باعث بروز نارسایی­های حاد کبدی و کلیوی احتمالی در جوامع مختلف می شود. ان- استیل سیستئین که اولین بار در سال 1970 به عنوان آنتی دوتی تأثیرگذار برای مقابله با مسمومیت با استامینوفن پیشنهاد شد، از باند شدن napqi به سلول های کبدی جلوگیری می کند. روش ها: در این مطالعه تعداد 30 نفر از افرادی که با میانگین سنی 27 سال در طول یک سال به دلیل مسمومیت با استامینوفن به بخش مسمومیت بیمارستان سینای تبریز مراجعه نموده بودند شرکت کردند. در طول 24 ساعت حضور در بخش درمانی، نمونه خون نمونه ها تهیه و در لوله های هپارینه جمع آوری شد. پس از سانترفیوژ پلاسمای خون جدا شده و تا زمان آنالیز  با روش کروماتوگرافی با کارایی بالا و کیت های آزمایشگاهی سنجش آنزیم های کبدی و گلوتاتیون پراکسیداز در دمای c °70- نگه داری شد. یافته ها: اختلاف سطح فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز بین افراد سالم و بیماران در ابتدا معنادار بود (05/0p<) اما در ادامه درمان این اختلاف معنادار از بین رفت. در مدت 24 ساعت پس از درمان تفاوت معناداری بین سطح اوره در افراد بیمار و کنترل سالم دیده شد (05/0p<) درحالی که در بدو معالجه و قبل از تجویز ان- استیل سیستئین تفاوت معناداری بین سطوح پلاسمایی اوره مشاهده نشد (05/0p>). نتیجه گیری: سطح فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز قبل ازتغییر محسوس سطح آنزیم های روتین کبدی تغییر کرد. سطح اوره پس از گذشت 24 ساعت از درمان با وجود اتصال سرم و احتمالاً وجود هیدراتاسیون،افزایش یافت.